Ülke siyasetinde vaatlerin sadede yüzde otuzunun geçerliliğinin olması yazılı olmayan bir kanun niteliğinde.
Seçimlerde milli hasılattan milyonlar harcanıyor. Neden? İnsanları umutları üzerinden kandırmak için. Oldukça yüksek bir tüketim çılgınlığı.
Kimsenin derdi emeklinin, asgari ücretlinin esnafın zor hali, boş tencerenin derdi değil, yalnızca kendileri.
Meclisi boks ringi haline getirip halka “sizin için imajı çizerek” dışarıda çay, kahve sohbetlerinde birbirleriyle övünüyorlar.
Yeni dönem seçim sürecinde ciddi değişiklikler olduğu çok açık. Örneğin eskiden üslup sınırları çerçevesinde muhalif eksikleri konuşulur kendi vaatleri üzerine konuşulurdu, şimdi ise birbirlerinin kişilik ve insanlık davranışları üzerine diyaloglar kuruluyor.
Onları seçecek olanların derdinin onları pek germediği çok açık.
Siyasi açıklamalarda +18 uyarısının getirilmesi çocuklar ve gençler için yapabilecekleri en doğru şey olabilir son tahlilde.
Onlarca parti var (solcusu sağcı)ama hepsi kendi içinde birbiriyle çatışıp birbirini dışlıyorlar. Kavramlar üzerinden yapılan siyaset..
Seçmenler olarak oy neden kullanılır Siyaset ne işe yarar unutmuş durumdayız. Umarım TDK’den da kaldırmazlar arada bakıp gerçekliği yad ederiz.

Jenerasyon farkını zirveye taşıyan parti başkanları ve artık gelenekselleşmiş ye kürküm ye sistemi.
Şehirleri dolaşıp birbirlerine küfürler ederek, ithamlarla bulunarak halkın iyiliği için olduğuna bizi inandırmaya çalışan bir yığın zihniyet. Partilerin içinde birbirlerine bile saygıları yok ve kolektif bilincin dışladığı bakış acılarıyla dolular.
Baylar, Bayanlar, aldığınız iki yüz otuz bin için ağlayıp, vatan millet Sakarya demekle olmadığını sizlere nasıl anlatmak gerekir?!

Sırf bağımsızlık özgürlüğünü göstermek için Başak Demirtaş’ın seçimde aday olması gerektiği konusu bile yanlışın nerede olduğunun görülmesi için muazzam bir örnek.
İşi ehlinin ve hakkıyla yapacak olanın işlemesi için nasıl bir düzenleme gerekir?
Bu gidişle partilerin bölünmesi sonucunda her parti on haneden oy alsa yeter hale gelecek.

Kendi aralarında bile helalleşemeyen bir avuç seçilenlerin insanların hak ve yaşam şartları üzerinde hakimiyet kurma fikirleri korkunç bir gerçek.
Eskiden sandıkta savun fikrini, sen karşımda benimle birsin fikri vardı. Şimdi.. Özgür bir seçim alanımız bile yok. Kılıçdaroğlu olursa oy vermeyiz diye bağıran onca insana inat kaybetmek için milyonlarca insana Kılıçdaroğlunu mecbur kıldılar. Bu özgür bir seçim hakkı mı oluyor yani? Bu konuyu uzatmamak adına vereceğim tek örnek..
Rant’ın olduğu yerde kol kolalar ama sıra çıkarsız bir hizmet ve hakkını vermeye geldi mi herkes birbirine tükaka yapıyor.

Yani siyasetçiler biraz daha kendileri için ağlarsalar aramızda para toplayıp bizi biraz daha yıpratın payını da cebimizde son kalanlarla vereceğiz.
Unutmayın! hiçbir siyasetçi halkın tabusu olamaz. Hiçbir siyasi anlayış seçmenin çıkarları üstünde olamaz. Unutmayın ki yaptıkları hizmet lütuf değil keza fabrikada çalışıp kazandıkları paralarla bizlere hizmet etmiyorlar.
Birbirlerine ters düşmek, inat etmek için çimleri eziyorlardı. Şimdi çim bile yok, çimleri söktüler yerinden. Anlayacağınız mevzu artık biz değiliz. Artık biz diye bir kavram yok. Yalnızca ONLAR diye bir kavram var.
Toplumun büyük bir kesiminin anladıĝı Yeni seçim şartları;
-İyi manipüle yeteneği
-Retorik sanatında ustalaşmak
-Yalan üzerine mastır
-Uzman şekilde kendine düşkünlük
-Şahsi çıkarlarının sınır kabuk edilmesi
-Azıcık şive
-Bağırmak için iyi bir diyafram
-Mecliste kavga edebilecek düzeyde fiziki kondisyon
BAŞARILAR…